Αν δεν αλλάξει η αυταρχική Ευρώπη της Μέρκελ, τα ΝΑΙ στην έξοδο θα είναι πολλά και βροντερά

Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος του βρετανικού δημοψηφίσματος -οι πολίτες ψήφισαν υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση-, η συζήτηση γι’ αυτήν καθ’ αυτήν την ΕΕ που θέλουμε και αγαπάμε, έπρεπε να είχε ξεκινήσει από καιρό. Και την αφορμή την έδωσε η ελληνική κρίση χρέους και τα προβλήματα που αυτή δημιούργησε και σε άλλες χώρες, όπως η Κύπρος.

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η κλασική φράση-ψωμοτύρι που όλοι λέμε, ότι δηλαδή αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων ή των προσδοκιών μας, αποτελεί την εικόνα και ομοίωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία εξελίχθηκε σε ένα γραφειοκρατικό οικοδόμημα που όμοιό του δεν υπάρχει στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική Ιστορία.

Φρένο στο 4ο Ράιχ… Και όμως, οι Βρετανοί δεν είναι τρελοί ούτε πανηλίθιοι…

Όχι λοιπόν, οι Βρετανοί δεν είναι τρελοί. Πανηλίθιοι είναι αντιθέτως οι νταβατζήδες των αγορών και του Βερολίνου που πήγαν να τους τρομοκρατήσουν για να επιβάλλουν τετελεσμένα, είτε με το καλό, είτε με το… στανιό.

Σε ποιους; Σ΄ αυτούς που δεν μάσησαν από απειλές, ερπύστριες και βομβαρδισμούς σε δύο παγκόσμιους πολέμους. Τους απλούς ανώνυμους κατοίκους της υπέροχης αγγλικής υπαίθρου, τους «πραγματικούς ανθρώπους», όπως σωστά είπε ο Φάρατζ.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ

Οι υπόλοιποι, η ακαδημαϊκή νομενκλατούρα του Ητον, της Οξφόρδης και του Κέημπριτζ που ξεροσταλιάζει για κάποια «ευρωεπιδότηση», η ψεύτικη «αριστοκρατία» του Σίτυ, οι traders και τα όρνια των hedgefunds που φιλοτέχνησαν τις «πέτσινες» δημοσκοπήσεις, μπορούν πλέον να ενώσουν τη θλίψη τους με τα καρακόλια του Βερολίνου.

Γκουστάβ Φλωμπέρ: Ο πατέρας του ρεαλιστικού μυθιστορήματος

«Οι μυθιστοριογράφοι πρέπει να ευγνωμονούν τον Flaubert, όπως οι ποιητές ευγνωμονούν την άνοιξη. Τα πάντα ξεκίνησαν ξανά με αυτόν. Ο Flaubert εγκαθίδρυσε με αποφασιστικότητα, αυτό που οι περισσότεροι αναγνώστες αναγνωρίζουν σήμερα ως μοντέρνα ρεαλιστική αφήγηση. Η επιρροή του είναι τόσο οικεία, που πολύ δύσκολα μπορεί να παρατηρηθεί» (Ο κριτικός James Wood για το έργο του Gustave Flaubert).

Στις 8 Μαίου του 1880, πέθανε σε ηλικία 58 χρονών ο Gustave Flaubert, ένας πραγματικός πρωτοπόρος για την τέχνη του μυθιστορήματος. Είναι ευρέως γνωστός για το πρώτο δημοσιευμένο μυθιστόρημά του, το «Madame Bovary» (1857), αλλά το –κυρίαρχο σήμερα- λογοτεχνικό του στυλ, είναι αυτό που άφησε ιστορία. Γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1821, στη Ρουάν της Νορμανδίας, και ξεκίνησε να γράφει από τα 8 του χρόνια.

Γιατί;

Γιατί;;;

Μια λέξη… Με τόσα νοήματα…

Σε κοιτάει από την παγωμένη οθόνη σου προσπαθώντας να καταλάβεις… Έκπληξη; Παράπονο; Θυμός; Απογοήτευση; Οργή; Ή μήπως περιφρόνηση;;;

Ήταν σα να είδα το βλέμμα σου… Δεν χρειάστηκε να σε δω… Η οθόνη τα είπε όλα… Κι’ ας ήταν παγωμένη… Και όμως, κοιταζόμασταν χωρίς να βλέπει ο ένας τον άλλον…

Ο μπούφος, οι ξανθιές και ο ποδηλατόδρομος…

*** Ελευθερώθηκε, γράφει η είδηση, μπούφος στα Μετέωρα… Αληθινός μπούφος… Εντάξει, από… μπούφους στα Τρίκαλα, να φάνε και οι κότες!!! Το κακό είναι ότι ψηφίζουν κιόλας!!! Μήπως να τους ελευθερώναμε και αυτούς;;;

*** Τα «έχωσε» ο Γιώργος Μητσιούλης στον δήμαρχο και καλά έκανε… Δείτε τι έγραψε στο φ/β:

«Μπράβο Δήμαρχε! Χτες στο δημοτικό συμβούλιο ασχοληθήκαμε με: το κύπελλο Ελλάδος, αδελφοποίηση με Αντίπαρο, ιαματικά λουτρά τύπου Αιδηψού και σήμερα ενημερωνόμαστε από τα τοπικά ΜΜΕ για τα περίφημα σχέδια της λαϊκής αγοράς και την ίδρυση «σύγχρονου» κυνοκομείου στη Ράξα χωρίς την παρουσία των παρατάξεων και πολύ περισσότερο του Τεχνικού Επιμελητηρίου προφανώς θεώρησες την παρουσία μας περιττή! Εύγε Δήμαρχε, είσαι ο «αποφασίζω και διατάζω» αλλά μην ξεχνάς ότι είσαι και μηχανικός!!!!»

*** Μια χαρά τα γράφει ο Γιώργος και μάλλον λίγα λέει… Θα περίμενα περισσότερα… Διότι το μπράβο ο δήμαρχος το εκλαμβάνει… μάλλον ως πραγματικό και όχι ως κοροϊδευτικό…  Αλλά βρε Γιώργο, δεν είναι σοβαρό το κύπελλο;;; Ή τα ταξιδάκια στην Αντίπαρο;;; Ή τα ιαματικά λουτρά;;;